- хушбӯӣ
- [خوش بويي]1. бӯи хуб доштан2. атриёт
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.
хушбӯӣ
Смотреть что такое "хушбӯӣ" в других словарях:
хушбӯй — [خوش بوي] муаттар, дорои бӯи хушу форам … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
хушбӯгулак — [خوش بوگلک] як навъ гули даштӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
муаттар — [معطّر] а. атрнок, атрогин, хушбӯ; муаттар кардан хушбӯ гардонидан; муаттар шудан хушбӯ шудан … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
абир — [عبير] а. навъе аз хушбӯиҳои хушк аз қабили мушк; номи хушбӯии сиёҳтоб, ки аз сандалу гулоб ва мушку заъфарон омода мешавад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
анбарсиришт — [عنبرسرشت] 1. бо анбар сиришта 2. маҷ. ниҳоят хушбӯ; абоҳои анбарсиришт таомҳои лазизи хуштаъм ва хушбӯй … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
анбарсӯз — [عنبرسوز] 1. сӯзонандаи анбар 2. маҷ. муаттар ва муаттаркунанда, хушбӯ ва хушбӯкунанда … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
атр — [عطر] а 1. хушбӯие, ки аз гулҳо ё чизҳои дигар ҳосил мекунанд ва бештар дар шишаҳо нигоҳ медоранд; атри яхак хушбӯии хушконидашуда, ки ба пахта молида ё ба чизе баста бо худ медоштанд; атр задан атр пошидан 2. бӯи хуш, роиҳаи хуш … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
атргардон — [عطرگردان] кит. пароканандаи атриёту хушбӯӣ, паҳнкунандаи хушбӯӣ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
атрӣ — [عطري] муаттар, хушбӯ; шамъдони атрӣ анҷибари хушбӯ … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
бедмушк — [بيدمشک] дарахте аз ҷинси бед, ки гули зарди сабзтоби бисёр хушбӯй дорад; арақи онро мегиранд, ки хеле хушбӯ буда, хосияти давоӣ дорад … Фарҳанги тафсирии забони тоҷикӣ
